Un día calquera, dun mes calquera, levántome ás sete e media da mañá, canso, de mal humor, farto de todo, do traballo, da xente, da vida, totalmente amargado. Porque onte outra vez deiteime tarde, ás catro da madrugada, despois de xogarme ata o último céntimo.

En que momento decidín que isto fose así?

Ás seis e media da tarde, acabo de cobrar o soldo, mañá teño que pagar o piso, 450,00.- euros, teño que ingresar diñeiro no banco para pagar as facturas e ademais teño que ingresar 850,00.- euros máis para pagar a gran metedura de pata da miña vida. E se vou xogar? Quizá a miña sorte cambie hoxe, polo menos se consigo gañar 300,00.- euros, con ese diñeiro podo convidar á miña muller a #fin# de semana para cear. Que fago? Teño tempo….Chegaría a Vigo ás sete da tarde e ata as oito e media da tarde teño tempo suficiente para conseguilo.

Chego a Vigo, aparco o coche, son as sete e media, entro no salón de xogos, elixo o sitio onde me vou a sentar e pido que me cambien 100,00.- euros e empezo a xogar e nese momento esquézome de todo, da hora que é, do tempo que transcorre, da miña muller, do banco, do alugueiro, de todo o que pasa ao meu ao redor. Son as dez da noite, xa me gastei máis da metade do soldo, soa o teléfono e é a miña muller, déixoo soar e termino a xogada.

Levántome e saio a chamala, dígolle que estou no traballo, que aínda teño para unha hora e que me espere para cear, volvo á mesa e en media hora recupero o perdido ata ese momento, empezo de cero dígome ao meu mesmo, fai dez minutos mándolle unha mensaxe a María (a miña esposa) dicíndolle que se deitase, que eu seguía no traballo, quédanme 200,00.- euros, os cambio e xógomos. Ao cabo doutra media hora teño 400,00.- euros e no salón dinme que pechan e que se quero gárdanme o sitio para mañá, dígolles que si, xogo ultímalas moedas cambiadas e voume. Súbome ao coche e empezo a facer contas.

Estou canso, con frio, destemplado, penso en María, no que me gastei, no que teño que pagar, nas escusas e mentiras que teño que dicir e por ultimo penso se queda algún local aberto en Vigo onde tentar recuperar polo menos o gastado. Entro nun bingo e atópome outra mesa de ruleta e síntome, pido cambio e empezo outra vez, máis ben continuo. Pasa o tempo, son as tres da madrugada e van pechar, quédanme 5,00.- euros e dous cigarros, xógome os 5,00.- euros coa escusa de ter para un café e tabaco á mañá e pérdoos. Collo o coche e volvo a casa, e sigo pensando no tarde que é, o mal que síntome, o mala persoa que son, non teño nin soño, nin frio xa, non sinto nada, só baleiro ao meu ao redor e en min mesmo. Agora doulle voltas á cabeza para tentar conseguir outros 100,00.- ou 200,00.- euros máis e volver mañá a tentalo, a tentar cambiar a miña sorte. Son as catro da madrugada, entro en casa sen facer ruído, busco no bolso de Marta a tarxeta do banco para volver tentalo. Métome en cama e dúrmome pensando…mañá todo cambiase, mañá seguro que gaño. Fin? Sí, FIN.